

Hilde Martens
Soms willen mensen geen hulp, terwijl ze dit wel nodig hebben. Als bezorgde familieleden of buurtbewoners een melding doen, komt het Eropaf-team in actie. Lees hier het verhaal van Hilde.
Als bezorgde familieleden of buurtbewoners een melding doen, komen Hilde Martens en Natasja de Wit, samen het Eropaf-team, in actie. Zo ook bij een melding in augustus 2018. Hilde: “Eind augustus vertelt een mevrouw haar ‘niet-pluisgevoel’ over haar overbuurvrouw aan een medewerker van stichting Prisma. Mevrouw wordt weinig gezien en is flink afgevallen. Er worden geen maaltijden meer afgegeven aan haar deur en rond de woning hangt een vieze lucht. Via Prisma komt de melding bij WegWijs Roosendaal en wordt het Eropaf-team ingeschakeld.
Verward
Mevrouw deed niet open, maar de overbuurvrouw die de melding had gedaan, was bereid via de tuin de achterdeur te proberen. Deze was gelukkig open. Mevrouw lag op de grond en was zeer verward. Haar hondje hield de wacht, maar was er ook slecht aan toe en had het huis flink bevuild. Ik heb meteen de hulpdiensten ingeschakeld en die waren snel ter plekke. Om ze binnen te laten door de voordeur, moest ik eerst de gang leegruimen. Het huis stond tjokvol spullen en overal lagen stapels post. Mevrouw is meegenomen naar het ziekenhuis. Waarschijnlijk heeft ze drie dagen op de grond gelegen. De overbuurvrouw ontfermde zich over het hondje.
Speurtocht naar familie
Na behoorlijk wat speurwerk kwam ik in contact met haar enige familielid, een neef. Ze bleek ook nog een schoonzus te hebben die in Rotterdam woont. Normaal gesproken zit mijn werk er dan op, maar beide familieleden bleken niet in staat om praktische hulp te bieden in deze situatie. Vragen van het ziekenhuis voor schone kleding, tandpasta, kapper en pedicure kwamen dus bij mij terecht. Ik heb wat ondergoed gekocht en de buurt zamelde kleding in. Ook kon ik wat spullen ophalen bij de ruilwinkel. De buurvrouw was zo aardig om de was te doen en deed ook nog wat andere boodschappen in opdracht van het ziekenhuis. De gemaakte kosten heb ik haar terugbetaald uit het noodfonds.
Observatiekliniek
Mevrouw heeft een maand in het ziekenhuis gelegen, maar kon hier natuurlijk niet blijven. Naar huis ging ook niet, dus volgde er intensief overleg met de transferverpleegkundige. Uiteindelijk werd een plekje gevonden in een observatiekliniek van Groenhuysen. Hier bekijkt men of ze nog zelfstandig kan wonen, maar de kans is klein.
Bewindvoering
Intussen heb ik ervoor gezorgd dat mevrouw een bewindvoerder krijgt, die haar financiën op orde brengt. De bewindvoerder wordt ook mentor, dus is tevens verantwoordelijk voor het welzijn van mevrouw. Ik heb de rechtbank een brief gestuurd waarom ik vind dat bewind nodig is. De rechter heeft mevrouw opgezocht bij Groenhuysen, omdat mevrouw zelf niet in staat is om bij de rechtbank te verschijnen. Als de bewindvoering rond is, kan ik de casus overdragen. Samen met de bewindvoerder bekijk ik dan of mevrouw de voorgeschoten kosten kan terugbetalen. De bewindvoerder neemt ook mijn contacten met de wooncoöperatie over sanering van de woning over. Al met al ben ik ruim twee maanden met deze melding bezig geweest.
Dankbaar
Ik ben blij dat ik mevrouw heb kunnen helpen en dankbaar voor de hulp uit de buurt. Mooi om te zien dat mensen betrokken zijn en moeite willen doen. Met het hondje is het minder goed afgelopen. De dierenarts kon niets meer doen en heeft het diertje laten inslapen.”